آموزش بورس

تا همین سالهای اخیر، بیشتر مردم پس اندازهای خود را فقط در بانک ها نگهداری میکردند و با راه های دیگر استفاده از اندوخته های خود آشنا نبودند. اما امروزه بسیار شنیده میشود که راه دیگری هم برای استفاده از پس اندازها وجود دارد و آن این است که یک فرد عادی میتواند در مالکیت واحدهای تولیدی و تجاری بزرگ مشارکت نماید و از نتایج مشارکت و سرمایه گذاری خود به سادگی بهره مند شود. اما به راستی چگونه ممکن است یک فرد عادی با سرمایه ای اندک در سرمایه گذاری های بزرگی شریک شود در حالی که نه شرکای خود را می شناسد و نه امکان کسب اطلاع از نحوه ی فعالیت، میزان هزینه ها، درآمد ها و … دارد؛ گذشته از این، اصالً چنین کسی چگونه میتواند از حساب و دخل و خرج این مرکز تولیدی که در آن مشارکت کرده است آگاهی پیدا کند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت که، بورس امکان هر آنچه را که برای سرمایه گذاری و مشارکت در این مراکز الزم است فراهم آورده و علاوه بر نظارت دقیق بر فعالیت های این مراکز، مطابق قانون مدافع حقوق سرمایه گذاران است.

در بورس ارز، همان طور که از نام آن مشخص است، کار خرید و فروش پول های خارجی انجام می گیرد. این بورس در کشور ما فعال نیست اما در کشورهای پیشرفته فعالیت چشمگیری دارد.

بازار پول ابتدا به جهت نگهداری نقدينگی مردم تشكيل شد و به عنوان يك محل امن براي نگهداري و محافظت از پول در مقابل سرقت از آن تعبير ميشد. در ابتدا بانك در قبال نگهداري و محافظت از پول مردم از آنها مبالغي را دريافت ميكردند. اما با گسترده شدن دنيا و مناسبات اقتصادي و ايجاد دادوستدهای گسترده وظايف و مسئوليت های جديدی برای بانك ها تعريف شده. در اين زمان ، دولت ها ياد گرفتند كه شايد بتوان از بانك ها به عنوان ابزاری برای كاهش تقاضا در بازار كالا و خدمات استفاده كرد. به همين دليل شروع به تبليغ برای جذب نقدينگی مازاد مردم در حساب های بانكی كردند ، تا به اين وسيله حجم نقدينگی در دست مردم را كاهش داده و كنترل نمايند و از سرازير شدن ناگهانی اين حجم عظيم نقدينگی به بازار كالا جلوگيری كنند و به اين طريق، بتوانند تقاضا و نهايتا تورم را در بازار كالا و خدمات كنترل كنند.از طرف ديگر نقدينگی جمع شده در حسابهای بانكی خود می توانست به صورت وام و تسهيلات در اختيار بخشهای توليدی جوامع قرار گيرد و توليد را افزايش دهد. بانك ها در قبال وام و تسهيلات پرداختی به شركت ها و مؤسسات بهره دريافت می كردند و از طرف ديگر به سپرده های مردم نيز بهره ای را ميپرداختند و مابهالتفاوت اين دو نرخ بهره به عنوان درآمد بانك ها شناخته ميشد. بازار پول تا مدتها توانست نقش تعادل آفرين بين عرضه و تقاضا در بازار كالا و خدمات را بازی كند تا اينكه بحث كنترل نقدينگی در بازار پول به ميان آمد. با ايجاد بحران ها مردم به بانك ها هجوم آوردند و نقدينگی حساب های خود را طلب ميكردند و در اين مقطع و زمان بود كه ضعف اصلی بازار پول نمايانگر شد. در واقع بازار پول توان لازم برای كنترل و حفظ تعادل بين عرضه و تقاضا در شرايط بحرانی را به طور كامل نداشت. پس بايد راه ديگری يافته و به كار گرفته ميشد.

 سال مالی هر شركتی ممكن است با شركت ديگر تفاوت كند. به عنوان مثال بعضی شركتها سال مالی خود را از اول فروردين شروع می كنند و بعضی شركتها سال مالی خود را از ابتدای مهر آغاز می كنند. دقيقاً مثل بانك ها كه همه ساله حساب های خود را بررسی مي كنند؛ شركت ها نيز هر سال در تاريخ معينی مثلا ابتدای فروردين ماه فعاليت های خود را شروع می كنند و سود خود را پيش بينی می كنند و سال بعد در همان زمان وضعيت شركت را از لحاظ سود و زيان و…رسيدگی می كنند. مثلا صورت سود و زيان نهايی هر شركتی به تاريخ منتهی به سال مالی تعيين شده است . يعنی فعاليت مالی يك ساله كه در آخرين روز سال مالی به انتها رسيده است .