ارزهای دیجیتال جدیدترین نوع پول هستند که روز به روز طرفداران بیشتری پیدا میکند و به مرور میتواند جایگزین پول فیات شود. مهمترین ویژگی ارزهای دیجیتال قابل معامله بودن آنها در برابر دلار بوده و همچنین میتواند با خرید و نگهداری آنها در صورت صعودی بودن بازار سود خوبی کسب کرد. در این قسمت کلیه آموزش هایی که برای ترید روزانه در بازار ارزهای دیجیتال و همچنین نحوه خرید بلند مدت آنها و سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال را فرا میگیرید. برای یادگیری کامل شما ۳ سطح آموزش تهیه شده است که با مطالعه کامل این بخش ها میتوانید در این بازار پیشرفت قابل توجهی داشته باشید.
بازار مالی آینده متعلق به این حوزه نوین است و همانطوری که روزی کارت های بانکی جایگزین اسکناس های کاغذی شدند دیر یا زود اقتصاد جهانی پذیرای پول های دیجیتالی خواهد شد همانطور که بسیار از کشور ها اقدام به طراحی پول های دیجیتال ملی خود شدند که کشور چین با طراحی یوان دیجیتال در این زمینه پیشتاز است و به مرور کشور های بیشتری نیز از آن پیروی خواهد کرد.
پس از مطالعه کامل آموزش های این قسمت شما با ماهیت ترید آشنا شده و همچنین دانش لازم در مورد انواع سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال و نحوه ترید روزانه و کسب درامد در این بازار جذاب را بدست خواهید آورد.
در این بخش مطالب آموزشی ارزشمندی قرار داده شده است که برای بیشینه کردن کارایی آموزش های ارائه شده توصیه میشود به پادکست کوتاه زیر گوش فرا دهید تا آموزش خود را از قدم اول اصولی برداشته و بتوانید به اهدافی که در نظر دارید سریعتر برسید.
اولین قدم در دنیای بازار ارزهای دیجتال یادگیری مفاهیم آن از جمله ماهیت ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین و اتریوم و مفاهیم بنیادی آنها مانند وایت پیپر و آشنایی با صرافی های معتبر ارزهای دیجیتال و نحوه افتتاح حساب در آنها و معامله گری در بستر این صرافی ها است که قدم اول ورود به بازار جذاب ارزهای دیجیتال محسوب میشود.
پس از گذراندن آموزش های پایه ای ارزهای دیجیتال نوبت یادگیری مطالب پیشرفته تر در مورد پلتفرم های در بستر بلاکچین مانند مفاهیم NFT و متاورس و دنیای استیبل کوین ها و مفاهیم قراردادهای هوشمند است که این بخش نیز بیشتر تمرکز بر مفاهیم فیزیکی بازار ارزهای دیجیتال دارد تا به شما در درک کامل این بازار کمک کند.
پس از گذراندن آموزش های پایه و مقدماتی حال باید دانش خود را گسترش داده و در مورد نحوه بررسی داده های پیشرفته تر مانند بررسی صندوق سرمایه گذاری گری اسکیل و همچنین نحوه تحلیل داده های آنچین اطلاعات جامعی بدست آورید تا با ترکیب این مفاهیم با مطالب ارائه شده در قسمت دوره های آموزشی بتوانید بیشترین سود را از بازار ارزهای دیجیتال بگیرید.
ارز دیجیتال یک واحد پول دیجیتال است که بر پایه الگوریتم های رمزنگاری شده تشکیل شده است تا جایگزین پول های فیات سنتی شوند. در واقع رشته رمزگذاری شده ای از داده ها یا هش ها هستند که موجودیت یک ارز دیجیتال را مشخص میکنند.
برای ترید ارزهای دیجیتال شما نیاز به یک پلتفرم معاملاتی دارید که در بستر آن به خرید و فروش و هولد یا ترید ارزهای دیجیتال بپردزید. صرافی های ارزهای دیجیتال به شما امکان ترید و هولد کردن ارز های مورد علاقه خود را میدهند و جهت این امر شما میتوانید از صرافی های ارز دیجیتال ایرانی و یا خارجی استفاده کنید که در مقالات موجود در این قسمت بصورت مفصل آنها را مورد تحلیل و بررسی قرار داده ایم تا بتوانید صرافی مورد علاقه خود را پیدا کرده و در آن به ترید بپردازید.
عرضه و تقاضا برای یک رمز ارز خاص مهمترین عامل تعیین قیمت ارزهای دیجیتال است اما عواملی هم بر عرضه و تقاضا یک ارز دیجیتال خاص تاثیر گذار هستند برای مثال برخی از رمز ارز های در پروژه های خاصی شرکت میکنند که باعث تاثیر بر عرضه و تقاضا و در نهایت تغییر قیمت آن میشوند. برای مثال در سال ۲۰۲۲ شایعه ای در بازار پیچید که لایت کوین یک قرار داد همکاری با والمارت بسته است و قرار است والمارت به مشتریان خود امکان پرداخت با لایت کوین را دهد که این عامل باعث پامپ بیش از ۱۳۰ درصدی قیمت در کمتر از ۱ ساعت شد.
در حالت کلی پایه های بازار شامل بیتکوین و اتریوم است که در کنار آنها آلتکوین ها قرار دارند که از نظر پشتوانه ای و اعتبار در رده های بعد از بیتکوین و اتریوم قرار میگیرند. از جمله آلتکوین های معروف سولانا و کاردانو و ریپل و آواکس است. پس از آنها شتکوین ها قرار دارند که هیچ پروژه معتبری روی آنها اجرا نشده و در دنیای واقعی هیچ کاربردی ندارند و صرفا با شایعه و اخبار بالا آمده اند که این ارزها با خواندن وایت پیپر مربوط به ارز مربوطه و بررسی رتبه بندی آن در سایت کوین مارکت کپ قابل شناسایی است.
برای موفقیت شما در این مسیر ۴ سطح آموزش در این صفحه برای شما تهیه شده است که میتوانید بصورت رایگان به آنها دسترسی داشته باشید و پس از آن در دوره جامع معامله گری شرکت کنید تا به یک تریدر تمام وقت و سودده در بازار جذاب ارزهای دیجیتال تبدیل شوید. این دوره بیش از ۳۰ ساعت به همراه تمرینات هدفمند و پشتیبانی مادام العمر توسط پشتیبان های آکادمی آرتامن است تا از صفر تا صد در این مسیر جذاب شما را همراهی کنیم.
ارز دیجیتال یک واحد پول دیجیتال است که به جهل تسهیل تراکنش های پولی بین اشخاص طراحی شده است و هدف از آن حذف واسطه های بانکی بین تبادلات تجاری فرد به فرد و سازمان به سازمان است و تحت کنترل هیچ دولت و یا بانک مرکزی جهانی نیست که مزایا و معایب خاص خود را به دنبال دارد.
تا کنون هزاران ارز دیجیتال توسط افراد و سازمان های مختلف طراحی شده اند و در حال حاضر در صرافی های مختلف خرید و فروش میشوند.برای خرید ارز دیجیتال باید توسط صرافی های ارز دیجیتال اقدام کنید که صرافی های ارز دیجیتال متعددی در داخل و کشور این خدمات را ارائه میکنند که در یک مقاله مجزا به نقد و بررسی این صرافی ها نیز خواهیم پرداخت.
پس از خرید ارز دیجیتال از صرافی ها میتوانید ارز خورد را در کیف پول خود صرافی و یا کیف پول های سخت افزاری و یا کیف پول های نرم افزاری نگهداری کنید که جهت کمینه کردن ریسک کیف پول های سخت افزاری نظیر ledger توصیه میشود.
از مهمترین مزایای ارزهای دیجیتال در برابر پول های سنتی سرعت بالای انتقال آنها, هزینه پایین تراکنش ها و شفافیت تراکنش هاست چرا که در شبکه بلاکچین مشخص است که چه میزان ارز در چه ساعتی جا به جا شده است و هر فردی میتواند به این داده ها دسترسی داشته باشد اما هویت افراد مشخص نیست ولی مشخص است که هر کیف پول دیجیتال چه میزان تراکتش داشته است. دولت ها در سال های اخیر تلاش های زیادی کرده اند تا صرافی ها را مجاب کنند که هویت کیف پول های مختلف را فاش کنند اما تا کنون به این مهم دست نیافته اند.
برای اولین بار در سال ۱۹۸۲ فردی به نام David Chum در طرح پایان نامه خود پیشنهادی برای پروتکل بلاکچین ارائه کرد که بسیاری نظریه های وی را پایه و اساس تکنولوژی بلاکچین میدانند. کل تئوری وی بر پایه ناشناس بودن هویت تراکنش دهندگان متمرکز است و همچنین وی توانست که پروتکل هایی ابداع کند که هیچ فردی از جمله دولت و یا سایر ارگان ها از ردگیری تراکنش های مالی ناتوان باشند. بسیاری وی را پدر خوانده ارزهای دیجیتال میدانند.
با توجه به همین ویژگی های ناشناس بودن هویت تراکنش دهندگان و عدم اعمال مالیات روی این دارایی ها و همچنین هزینه های تراکنش کم انتقال پول نسبت به روش های سنتی مانند بانک ها باعث شده افراد بسیاری این سیستم مالی را به سیستم بانکی ترجیح دهند که این عامل باعث شده تا قدرت بانک ها و همچنین قدرت اقتصادی بانک ها تضعییف شوند.هر چند که این امر خوشایند استفاده کنندگان شخصی است اما دولت ها نقد های جدی بر این موضوع دارند.
برای بسیاری از افرادی که قصد ورود به دنیای ارزهای دیجیتال را دارند که پشتوانه ارزهای دیجیتال چیست؟مهمترین پشتوانه ها برای ارزهای مختلف طلا و نقره هستند چرا که کمیاب و ارزشمند هستند اما یک ارز به خصوصی حتی یک ارز دیجیتال از هرچیزی میتواند به عنوان پشتوانه استفاده کند.
در دهه های اخیر دولت ها برای پشتیبانی از ارزهای رایج خود از طلا استفاده میکردند به طوری که به اندازه پولی که در کشورشان در گردش بود طلا ذخیره میکردند اما این امر مشکلات جدی داشت چرا که اقتصاد های بزرگ را وارد رکود میکرد و علت این امر عدم توانایی دولت در تامین طلای بیشتر برای افزایش میزان پول در کشور بود. برای اولین بار این نوع پشتیبانی ارز کشور توسط دولت وقت استرالیا کنار گذاشته شد و پس از اکثر کشور ها از آن سیستم که سیستم مالی برتون وودز بود خارج شدند و سیستم نوینی برای اقتصاد خود طراحی کردند.پس از آن بود که سیستم فیات وارد چرخه شد که در این سیستم عملا یک کالای فیزیکی مانند طلا یا نقره پشتوانه ارز ملی کشور نبود بلکه سیستم عرضه و تقاضا بود که ارزش ارز مورد نظر را تعیین میکرد.در واقع اعتماد مردم یک کشور به دولت و ارز مورد نظر ارزش آن را تعیین میکند و پشتوانه ارزش آن عرضه و تقاضا و اعتماد مردم به دولت وکارایی دولت است و رسما با یک کالای فیزیکی پشتیبانی نمیشود و به همین دلیل است که در سیستم فیات دولت میتواند پول بیشتری چاپ کند.
حال به این سوال میپردازیم که پشتوانه ارزهای دیجیتال از جمله بیتکوین چیست؟
ارزهای دیجیتال مانند بیتکوین هیچ پشتوانه فیزیکی ندارند اما این ارزها از ریاضیات پیچیده به عنوان پشتوانه خود استفاده میکنند و این ریاضیات پیچیده است که تعیین میکند که توضیح کامل نحوه عملکرد این عملیات ریاضی کدگذاری شده را در مقاله مفصلی بررسی خواهیم کرد.
همانطور که قبل تر اشاره شد پشتوانه ارز های فیات اعتماد مردم و عرضه و تقاضا و عملکرد مطلوب دولت بود حال همین پشتوانه در عرصه ارزهای دیجیتال نیز نمایان میشود چرا که هزاران تاجر از بیتکوین و سایر ارزهای دیجیتال برای تبادلات تجاری خود استفاده میکنند و همین اعتماد تجار و مردم باعث ایجاد سیستم عرضه و تقاضا و تشکیل پشتوانه معتبر برای ارزهای دیجیتال و بیتکوین میشود.
در حال حاضر بیتکویت در محدوده ۲۷ هزار دلار معامله میشود و توسط صرافی های بسیاری پشتیبانی میشود و شما در صرافی های مختلف میتوانید به خرید و فروش آن بپردازید.
ارز بیتکوین از رابطه حاصلضرب تعداد بیتکوین های موجود که نهایتا ۲۱ میلیون عدد است ( در حال حاضر ۱۹۵۰۵۷۰۰ عدد در چرخه بازار وجود دارد و مابقی آن در حال حاضر استخراج نشده است) در قیمت روز آن بدست می آید که قیمت لحظه ای آن ۲۷۷۷۰ است که ارز لحظه ای بیتکوین در زمان انتشار این مقاله ۵۴۱۶۷۳۲۸۹۰۰۰ دلار است که نشان از ارزش بالای این ارز است و کاملا مورد اعتماد بسیاری از تریدر های جهان است.
همچنین یکی از بزرگترین مزیت های بیتکوین به عنوان دارایی, عدم اعمال مالیات روی این دارایی است و همین امر باعث شده بسیاری از افراد ثروتمند جهان بخشی از دارایی های خود را تحت بیتکوین نگهداری کنند.علت این امر مشخص نبودن تعداد بیتکوین هایی است که هر فرد در کیف پول های خود دارد و لذا دولت ها نمیتوانند تشخیص دهند که هر فرد چه میزان بیتکوین در دسترس دارد تا بر آن مالیات اعمال کنند.
ارز دیجیتال یک اصطلاح کلی است که میتوان از آن برای توصیف انواع مختلف ارزهای موجود در حوزه الکترونیک استفاده کرد. به طور کلی، سه نوع مختلف ارز وجود دارد:
_ ارزهای مبتنی بر بلاک چین
این دسته از ارزها از رمزنگاری برای ایمن سازی و تایید تراکنش در شبکه خود استفاده میکنند. بنابراین برای مدیریت، کنترل و ایجاد ارزهای مبتنی بر بلاک چین نیز از رمزنگاری استفاده میشود. بیت کوین و اتریوم نمونه هایی مشهور از ارزهای دیجیتال هستند. ارزهای رمزنگاری شده به عنوان ارزهای مجازی در نظر گرفته میشوند. این ارزها مقررات و مرکزی ندارند و فقط به صورت دیجیتالی وجود داشته و اداره میشوند.
_ ارزهای مجازی_مرکزی
ارزهای مجازی، ارزهای دیجیتال غیرقانونی هستند توسعه دهندگان یا سازمانی متشکل از سهامداران مختلف آن را کنترل میکنند. برای ارزهای مجازی این امکان وجود دارد تا به صورت الگوریتمی توسط یک پروتکل شبکه تعریف شده کنترل شوند. نمونه ای از ارز مجازی توکن شبکه یک بازی است که اقتصاد و کنترل آن توسط توسعه دهندگان بازی تعریف و انجام میشود.
_ ارزهای دیجیتال بانک مرکزی
ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDC) توسط بانک مرکزی یک کشور صادر میشوند که میتوانند مکمل یا جایگزین ارز فیات باشند. با این تفاوت که برخلاف ارز فیات یک CBDC صرفاً به صورت دیجیتالی وجود دارد و نه به صورت فیزیکی! بسیاری از کشورها امروزه در حال بررسی برنامههایی برای راهاندازی نسخه دیجیتالی ارزهای بومی خود هستند.
استفاده از این ارزها به عنوان ابزاری برای افزایش سرعت و امنیت پرداخت، کاهش هزینهها، کاهش خطر نگهداری و انتقال پول نقد و ترویج مشارکت مالی پیشنهاد شده است. همچنین پرداختهای برون مرزی را بدون نیاز به ارز خارجی آسانتر میکنند.
نحوه خرید و فروش ارز دیجیتال
برای خرید و فروش ارز دیجیتال نیاز به یک صرافی ارز دیجیتال دارید که مراحلی که در این قسمت توضیح میدهیم را باید قدم به قدم انجام دهید.
مرحله اول:ثبت نام در یک صرافی معتبر داخلی
اولین قدم سرمایه گذاری ایرانیان در بازار ارزهای دیجیتال ثبت نام در یک صرافی ارز دیجیتال ایرانی است تا از طریق واریز ریال ارز های مختلفی از جمله تتر و بیتکوین و اتریوم و سایر ارزهارا معامله کرد.
توجه کنید که صرافی های ایرانی صرفا اجازه معاملات Spot را میدهند و شما نمیتوانید معاملات دوطرفه انجام دهید. منظور از معاملات دو طرفه معاملات لانگ (Long) و شورت (Short)است.
مرحله دم: واریز ریالی در صرافی مربوطه
در این مرحله در سایت صرافی مورد نظر با ورود به پنل خود توسط درگاه های پرداخت ریال حساب خود را شارژ میکنید. دقت کنید که از درگاه های پرداخت امن مانند درگاه های پرداخت بانکی و زرین پال و سایر درگاه های معتبر استفاده کنید.
مرحله سوم:
حال پس از گذراندن مرحله دوم به سادگی میتوانید از بین ارزهایی که صرافی مورد نظر پشتیبانی میکند انتخاب کرده و به سادگی به هر میزانی که میخواهید خرید انجام دهید.
اپلیکیشنی که به عنوان کیف پول برای ارز دیجیتال شما عمل میکند را ولت ارز دیجیتال مینامیم. این دسته از کیف پولها به جای نگهداری وجه فیزیکی کلیدهای عبور را برای امضای تراکنش ارز دیجیتال ذخیره میکند. کیف پول کریپتوکارنسی به عنوان یک نرم افزار قابل نصب روی کامپیوترها، به کاربران این امکان را میدهد تا ارزهای دیجیتال خود را در آن ذخیره کرده و به صورت امن تراکنش را انجام دهند. بنابراین این برنامه رابطی را فراهم کرده تا به شما امکان دهد که به ارز دیجیتال خود دسترسی داشته باشید.همچنین برای آشنایی بیشتر با انواع کیف پول ها اینجا کلیک کنید.
«بلاک چین» (Blockchain) از ترکیب دو کلمه «بلاک» (Block) و «چین» (Chain) به معنی زنجیره ایجاد شده است. بنابراین، بلاکچین مجموعهای از بلاکها است که به صورت یک زنجیر به هم وصل شدهاند. هر یک از بلاکها در ساختار بلاکچین شامل اطلاعات تراکنشها در شبکه است که توسط کاربران شبکه تائید شده و به آن اضافه شده است.
برای اتصال بلاکها به یکدیگر از توابع ریاضی به نام توابع هش استفاده میشود. استفاده از این ساختار کمک میکند که بلاکها به هم متصل باشند و در صورت تغییر اطلاعات یک بلاک، تمامی بلاکهای بعد از آن نامعتبر باشد. اصلیترین نکته در ارتباط با بلاک چین نحوه تائید اطلاعات تراکنشها و اضافه کردن آنها به بلاک است. در شبکههای متمرکز، یک نهاد واسطه مثل بانک وظیفه اضافه کردن اطلاعات تراکنشها به پایگاه داده را دارد.
اطلاعات حساب کاربران و تراکنشهای قدیمی آنها در پایگاه داده ثبت میشود. کارمند بانک میتواند با بررسی اطلاعات حساب از امکانپذیری تراکنش آگاه شود و با بررسی امضای مشتری و کارت ملی او، از ایجاد تراکنش توسط خود مشتری اطمینان حاصل کند. پس از آن، تراکنش نهایی و اطلاعات حساب مبدا و مقصد بهروز میشود.
بلاک چین سیستم غیرمتمرکز است که هیچ نهاد واسطهای آن را اداره نمیکند. برای امکانپذیر شدن این ایده در مرحله اول اطلاعات حساب و تراکنشهای تمام کاربران در اختیار همه اعضای شبکه قرار میگیرد. بدین ترتیب، همه اعضا میتوانند امکانپذیری یک تراکنش را در شبکه تایید کنند.
همچنین از یک الگوریتم و راهحل برای توافق همه اعضا در اضافه کردن تراکنشها استفاده میشود تا احیانا یکی از کاربرها بلاک چین را به صورت عمدی با اطلاعات اشتباه بهروز نکند. به الگوریتم استفاده شده برای این کار «الگوریتم اجماع» (Consensus Algorithm) گفته میشود که در بخشهای بعدی بیشتر به آن خواهیم پرداخت.
بلاک چین از اجزای مختلف تشکیل شده است که در ادامه به توضیح آنها می پردازیم:
بلاک : بلاک یک واحد اصلی در بلاک چین است که با استفاده از الگوریتم های رمزنگاری به صورت رمز شده در بلاک چین ذخیره میشود. هر بلوک شامل اطلاعات، تراکنشها و یک نانس تصادفی است.
زنجیره : مجموعه ای از بلاکها که به صورت متوالی و زنجیرهای قرار گرفتهاند زنجیره را تشکیل میدهند. هر بلاک در زنجیره با استفاده از شماره تصادفی خود به بلاک بعدی و قبلی خود متصل شده است.
الگوریتم های رمزنگاری : الگوریتم های رمزنگاری برای امنیت بلاک چین استفاده می شوند.
شبکه : بلاک چین یک سیستم توزیع شده است که بر روی شبکه اینترنت عمل می کند. در این سیستم، هر کاربر یا دستگاه، یک نسخه از بلاک چین را در اختیار دارد و با ارسال و دریافت اطلاعات، آن را به روز رسانی میکند.
ماینرها : ماینرها کاربرانی هستند که به دنبال حل کردن معمای بلاک هستند. با این کار ماینرها بلاک جدید را ایجاد و به زنجیره اضافه می کنند.
تراکنش ها : تراکنشها در بلاک چین عملیات انتقال ارز یا داده های دیگر بین کاربران را نشان میدهند. هر تراکنش شامل اطلاعات فرستنده، گیرنده و مقدار ارز است.
قراردادهای هوشمند : قرارداد هوشمند، قراردادی است که برای اجرا به کمک بلاک چین و تکنولوژی smart contract طراحی شده است. این قرارداد به صورت خودکار و بدون نیاز به واسطه انسانی اجرا میشود.
در بخش قبل فهمیدیم که بلاک چین چیست و ساختار آن به چه شکل است. در این قسمت میخواهیم کمی خودمانیتر به بررسی مفهوم بلاک چین بپردازیم. برای انجام این کار بهتر است که گام به گام مراحل ثبت تراکنشها در یک سیستم متمرکز را بررسی کنیم و تفاوتهایی که ممکن است این سیستم با یک سیستم غیرمتمرکز مانند بلاک چین داشته باشد را بررسی کنیم.
در یک سیستم بانکی اطلاعات حساب کاربران در یک سرور مرکزی ثبت میشود که تنها بانک و کارمندان بانک به آن دسترسی دارند و میتوانند اطلاعات آن را دستکاری کنند. وجود یک پایگاه داده مرکزی مزایایی در دسترسی سریع به اطلاعات دارد اما معایب آن بر مزایایی که دارد غلبه میکند.
پایگاه داده مرکزی با خطر نفوذ و هک مواجه است و مشکلاتی مانند آتشسوزی و دزدی میتواند باعث از بین رفتن آن شود. از بین رفتن این نهاد مرکزی ممکن است سبب از کار افتادن کل سیستم شود که تبعات زیادی به همراه دارد. دفتر کل توزیع شده یک راهحل برای این مشکل است. بلاک چین یک دفتر کل توزیع شده و یک پایگاه داده برای ذخیرهسازی اطلاعات است.
راه حل ارائه شده در این تکنولوژی برای مشکلات سرورهای مرکزی، توزیع کردن اطلاعات تراکنشها میان تمام کاربران شبکه است. در این حالت، همه کاربران یک نسخه به روز از اطلاعات حساب کاربران را در اختیار دارند.
بنابراین، تغییر اطلاعات توسط تعداد محدودی از کاربران (کمتر از 50 درصد) همچنان امنیت شبکه را تهدید نمیکند. علاوه بر این، در صورت بروز هرگونه مشکل برای یک یا چند نفر از کاربران، سیستم همچنان به فعالیت خود ادامه میدهد. ایجاد و توزیع پول در سیستم متمرکز بانکی بر عهده سیستم دولتی است و مردم نقشی در آن ندارند.
کاربران برای فعالیت در سیستم بانکی نیاز به احراز هویت دارند به همین دلیل سیستم میتواند محدودیتی برای فعالیت کاربران ایجاد کند، حریم خصوصی آنها را نقض کند و اطلاعات منتشر شده توسط آنها را سانسور کند. در این سیستم برای انتقال ارز فیات از یک کشور به کشور دیگر نیاز است که سیستمهای بانکی دو کشور به هم وصل شوند که این فرآیند زمانبر و هزینهبر است.
یک پاسخ دیگر به سوال بلاک چین چیست را میتوان به عنوان راهحلی برای حل این مشکلات عنوان کرد. در بلاک چین کاربران نیازی به احراز هویت ندارند و با نصب یک کیف پول ارز دیجیتال میتوانند به بلاک چین وصل شوند. هیچ کاربری نمیتواند دیگران را از فعالیت در شبکه منع کند یا اطلاعات آنها را سانسور کند. حریم خصوصی کاربران نیز تا حدود زیادی حفظ میشود زیرا در ایجاد کیف پول نیاز به اطلاعات شخصی کاربر نیست.
بلاکچین یک سیستم بینالمللی است و هزینه کارمزد آن برای پرداختهای بینالمللی بسیار پایین است. اگرچه سرعت ثبت تراکنشها در بلاک چینهای اولیه پایین است اما بلاک چینهای نسل جدید سرعت بیشتری دارند. در بخشهای بعدی بلاک چین چیست به بررسی ویژگیهای متنوع بلاک چین میپردازیم.
در بخشهای قبلی فهمیدیم که بلاک چین چیست و چه مزایایی در مقایسه با سیستمهای سنتی دارد. در این بخش به بررسی مفهوم انواع کیف پول ارز دیجیتال و کاربرد آن در بلاک چین میپردازیم. در سیستمهای مرکزی حساب کاربری با مراجعه به بانک و احراز هویت اطلاعات باز میشود و کارت بانکی یا دفترچه حساب به عنوان سند آن به کاربر داده میشود.
شماره حساب، شماره کارت و شماره شبا کاربر، هویت کاربر در شبکه را برای دیگران مشخص میکند و انتقال پول به حساب کاربر از این طریق انجام میشود. رمز کارت بانکی نیز به عنوان رمز ورود به حساب است که به کاربر اجازه انجام تراکنش میدهد. برای اینکه بدانیم حساب کاربری در بلاک چین چیست نیاز است که با مفهوم کیف پول ارز دیجیتال آشنا شویم.
کیف پول ارز دیجیتال چیزی به جز یک شماره حساب برای شناختن کاربر در شبکه و یک رمز ورود برای خرج کردن داراییهای موجود در کیف پول نیست. در واقع کیف پول محل نگهداری ارزهای دیجیتال نیست بلکه آدرس هر کیف پول محلی است که تراکنشهای انجام شده در بلاک چین به آن ارجاع داده میشود و رمز عبور مرتبط به آن ادرس، توانایی ایجاد تراکنش با داراییهای ارجاع داده شده را دارد.
در کیف پول ارز دیجیتال برای ایجاد آدرس و رمز مرتبط با آن از رمزنگاری استفاده میشود. رمزنگاری علم انتقال اطلاعات بین کاربران به صورت امن است. «رمزنگاری متقارن» (Symmetric key cryptography) و «رمزنگاری نامتقارن» (Asymmetric key cryptography) دو نوع رایج رمزنگاری هستند. در نوع متقارن از یک کلید برای رمزگذاری و رمزگشایی استفاده میشود.
کاربرد این رمزنگاری در رمز عبور ایجاد شده برای ورود به سایتها است. در رمزنگاری نامتقارن از «کلید عمومی» (Public Key) برای رمزگذاری و از «کلید خصوصی» (Private Key) برای رمزگشایی استفاده میشود. فرآیند ایجاد کلید خصوصی و کلید عمومی بدین صورت است که ابتدا یک سری اعداد و حروف رندوم به عنوان کلید خصوصی کاربر تولید میشود سپس با قراردادن این اعداد در توابع ریاضی رمزنگاری، کلید عمومی تولید میشود.
آدرس هر کاربر در کیف پول از قراردادن کلید عمومی در یک سری توابع ریاضی دیگر به نام توابع هش ایجاد میشود. «هشینگ» (Hashing) کلید عمومی برای تولید آدرس، امنیت بیشتری برای کاربر ایجاد میکند. آدرس کاربران در اختیار همه قرار میگیرد و دیگران میتوانند با استفاده از آن به کاربر کریپتوکارنسی ارسال کنند اما کلید خصوصی تنها در اختیار خود کاربر است.
بلاک چین به عنوان یک پلتفرم امن برای انتقال و ذخیره سازی داده شناخته شده است. یکی از مهمترین عواملی که بلاک چین را به یک پلتفرم امن تبدیل کرده است، الگوریتمهای پیچیدهای هستند که برای این تامین امنیت آن استفاده میشوند. در ادامه به بررسی انواع الگوریتمهای بلاک چین می پردازیم:
الگوریتم PoW یکی از اولین الگوریتم های شاخص در بلاک چین است. این الگوریتم برای تایید تراکنشها و افزودن بلاک جدید به زنجیره بلوکی استفاده میشود. در این الگوریتم شبکه به دنبال یافتن یک راه حل پیچیده محاسباتی است که برای افزودن بلاک جدید لازم است. این الگوریتم برای اولین بار در بیت کوین مورد استفاده قرار گرفته و پس از آن در بسیاری از دیگر ارزهای دیجیتال مورد استفاده قرار گرفته است.
در الگوریتم PoW، شبکه بلاکچین به دنبال یافتن یک عدد تصادفی است که با توجه به داده های قبلی، یک مقدار هش خاص تولید کند. هش یک مقدار عددی است که از داده های ورودی به صورت یکتا تولید میشود. برای تولید مقدار هش، بلاک چین از یک الگوریتم هش استفاده می کند. الگوریتم هش یک تابع رمزنگاری است که از داده های ورودی، یک مقدار هش یکتا تولید میکند. در PoW، شبکه به دنبال یافتن یک مقدار هش است که با توجه به داده قبلی، یک شرط خاص را برآورده کند.
برای حل مسئله، نودهای شبکه بلاک چین به صورت همزمان به دنبال یافتن مقدار هش هستند. نودهایی که اولین مقدار هش را پیدا کنند، بلاک جدید را به زنجیره بلاک چین اضافه میکنند و به عنوان پاداش بیت کوین دریافت میکنند.
استفاده از الگوریتم اثبات کار امنیت بالایی را به شبکه بلاک چین میدهد. با توجه به پیچیدگی این الگوریتم تلاش برای تغییر هر بلوک در زنجیره بسیار سخت و نیازمند قدرت پردازشی بسیار زیاد است. با این حال، استفاده از PoW دارای مشکلاتی از جمله مصرف انرژی بسیار زیاد است که برای حل آن الگوریتمهای دیگر به کار گرفته شده اند.
الگوریتم PoS الگوریتمی دیگر است که برای افزودن بلاک های جدید به بلاک چین استفاده میشود. در این الگوریتم، به جای استفاده از قدرت پردازشی از دارایی مالکان رمز ارز برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک جدید به زنجیره بلاک چین استفاده میشود. بنابراین دارندگان رمز ارز، با هولد یا نگهداری رمز ارز در کیف پول دیجیتال، به عنوان تایید کننده در شبکه عمل میکنند. به این صورت هر گره برای تایید یک بلاک جدید، باید یک مقدار هش را محاسبه کند. مقدار هش حاصل باید کمتر از یک عدد خاص باشد.
انتخاب گره برای تایید بلاک جدید، در الگوریتم اثبات سهام به صورت تصادفی است. هر دارنده رمز ارز با توجه به میزان رمز ارزی که در کیف پول خود دارد، یک احتمال برای انتخاب دارد. بنابراین هر چقدر رمز ارز بیشتری در کیف پول داشته باشد، احتمال بیشتری برای انتخاب شدن به عنوان تایید کننده دارد.
این الگوریتم مزایای زیادی از جمله کاهش مصرف انرژی دارد. با توجه به این که به جای استفاده از قدرت پردازشی، اعتبار دارندگان رمز ارز به عنوان شاهد در شبکه در نظر گرفته میشود، مصرف انرژی بسیار کمتری نسبت به الگوریتم اثبات کار دارد.
همچنین با توجه به استفاده از اعتبار دارندگان رمز ارز به عنوان شاهد در شبکه سرعت تأیید تراکنشها بسیار بالاتر است. استفاده از PoS نیز دارای مشکلاتی است. با توجه به اینکه هر چقدر فرد رمز ارز بیشتری در کیف پول داشته باشد احتمال بیشتری برای انتخاب به عنوان شاهد دارد، تمایل به تمرکز بر روی دارندگان رمز ارز بیشتر خواهد شد. علاوه بر این پیاده سازی آن پیچیدگی زیادی دارد.
الگوریتم PoA نیز برای تأیید تراکنش و افزودن بلاک جدید به زنجیره بلوکی استفاده میشود. در این الگوریتم به جای استفاده از قدرت پردازشی یا اعتبار دارندگان رمز ارز، یک گروه از افراد با اعتبار بالا به عنوان تایید کننده در شبکه عمل میکنند. در PoA، ماینرها با رویکرد PoW برای حل معما شروع کرده و اگر بلوک استخراج شده حاوی هیچ تراکنشی نباشند، سیستم به PoS تغییر میکنند. به این منظور گروهی از اعتبار دهندهها برای امضای بلوک جدید تعیین میشوند.
به محض اینکه همه اعتبارسنجی را امضا کردند، الگو به یک بلوک تبدیل و جوایز بین ماینر و اعتباردهنده تقسیم میشود. بنابراین دارندگان رمز ارز، با هولد یا نگهداری رمز ارز در کیف پول دیجیتال، به عنوان تایید کننده در شبکه عمل میکنند. به این صورت هر گره برای تایید یک بلاک جدید، باید یک مقدار هش را محاسبه کند. مقدار هش حاصل باید کمتر از یک عدد خاص باشد.
در PoA نیز شاهدان با هولد یک مقدار اعتبار در سیستم، به عنوان تایید کننده در شبکه عمل میکنند. برای انتخاب شاهد برای تایید بلاک جدید نیز از یک الگوریتم تعیین شده استفاده میشود با این تفاوت که یک گروه از افراد با اعتبار بالا به عنوان تایید کنندگان در نظر گرفته می شوند و به صورت مشارکتی در بلاک چین عمل میکنند. برای تایید بلاک باید یک مقدار هش محاسبه شده تا پس از اعلام به سایر شاهدان، چنانچه بیشتر از نصف آنها هش را تایید نمودند، بلاک جدید به زنجیره اضافه شود.
استفاده از PoA در بلاک چین، مزایای زیادی دارد. با توجه به اینکه در PoA، به جای استفاده از قدرت پردازشی، یک گروه از افراد در شبکه تاییدگری میکنند، سرعت بالای تایید تراکنشها و مصرف انرژی بسیار کمتری نسبت به PoW دارد.
الگوریتم DPoS نسخه بسیار پیشرفته تری از PoS است. در این الگوریتم دارندگان توکن به تنهایی روی اعتبار بلوک کار نمیکنند، بلکه نمایندگانی را انتخاب می کنند تا اعتبارسنجی را برای آنها انجام دهند. دارندگان ارز دارایی می توانند به عنوان نماینده در شبکه عمل کرده و رای خود را به نمایندههای دیگر اعطا کنند تا به عنوان نود معتبر در شبکه عمل کنند.
در یک سیستم DPoS، معمولا نمایندگان منتخب به صورت دورهای تغییر کرده و سفارشی برای تحویل بلوک خود اختصاص میدهند. اگر نمایندگان به طور منظم بلوکهای خود را از دست بدهند یا تراکنشهای نامعتبر را منتشر کنند، دارندگان توکن به آنها رأی منفی میدهند و آنها را با نماینده منتخب دیگری جایگزین میکنند. بنابراین DPOS از یک سیستم جریمه استفاده میکند تا هر زمان که یک نماینده خطایی مرتکب شود، مجازاتی دریافت کند. این مجازات معمولاً به صورت از دست دادن سهم در شبکه یا تعلیق حساب است.
برخلاف PoW و PoS، در DPoS با یک تلاش مشترک و یک فرآیند نیمه متمرکز، DPoS دستورات بزرگی را در زمان کوتاه تری اجرا میکند.
الگوریتم PoB یک الگوریتم جدید است. در Proof–of–Burn، به جای خرج کردن پول برای تجهیزات کامپیوتری گران قیمت، سکهها را میسوزانید. به این منظور با ارسال به آدرسی که غیرقابل بازیافت هستند سکهها غیرقابل استفاده یا سوزانده میشوند. با این کار کاربران برای تولید بلاکهای جدید با از بین بردن مقداری از کوینهای خود مالکیت خود را اثبات کرده و می توانند یک امتیاز مادام العمر برای استخراج در سیستم بر اساس انتخاب تصادفی کسب کنند. با سوختن کوینها، مقدار آنها از بین میروند و به عنوان هزینه تولید بلاکها در نظر گرفته میشود.
در این الگوریتم، کاربرانی که بیشترین مقدار کوین را از بین ببرند مسئول تولید بلاکهای جدید هستند. هر چه تعداد سکه بیشتری بسوزانید، احتمال اینکه برای استخراج بلوک بعدی انتخاب شوید، زیاد است.
از مزایای الگوریتم PoB میتوان به کاهش مصرف انرژی نسبت به الگوریتمهای دیگر اشاره کرد. در الگوریتم PoB با سوختن کوینها به عنوان هزینه تولید بلاکها، مصرف انرژی کاهش مییابد. در عین حال این الگوریتم با چالشهایی مثل احتمال انجام حملات 51٪ روبرو است.
اثبات زمان سپری شده (PoET) یک مکانیسم اجماع شبکه بلاک چین است که از استفاده بیش از اندازه منابع و مصرف انرژی جلوگیری میکند. این سیستم از یک سیستم قرعه کشی برای انتخاب تصادفی تصمیمگیری درباره حقوق ماینینگ و مسدود کردن برندگان در شبکه بلاک چین استفاده میکند و با اجرای یک کد قابل اعتماد در یک محیط امن شفافیت را افزایش می دهد.
این الگوریتم به شبکه بلاک چین مجاز امکان تعیین ایجادکننده بعدی بلوک را میدهد که به این منظور یک زمان انتظار تصادفی برای هر گره در شبکه بلاک چین ایجاد می کند. گرهای که کوتاهترین زمان انتظار را دارد، فعال شده و با حل مسئله اجازه دارد یک بلوک جدید را به بلاک چین اضافه کند. نودی که زمان اجرای کوتاهتری دارد، مسئول افزودن بلاک جدید به زنجیره است.
گردش کار PoET مشابه با الگوریتم PoW است با این تفاوت که انرژی کمتری مصرف میکند. این به دلیل امکان غیرفعال شدن گره در زمان مشخص شده برای سوئیچ به کارهای دیگر برای افزایش کارایی انرژی شبکه است. اثبات زمان سپری شده یک مکانیسم توافقی است که برای تصمیم گیری درباره حقوق استخراج در شبکه استفاده میشود.
الگوریتم PoC یا اثبات ظرفیت به عنوان یکی از جایگزینهای برطرف کردن مشکل مصرف انرژی بالا در سیستم های اثبات کار و احتکار ارز دیجیتال در سیستم های اثبات سهام ایجاد شده است. اثبات ظرفیت به گره های شبکه بلاک چین این امکان را می دهد که از فضای خالی روی هارد خود برای استخراج ارزهای دیجیتال موجود استفاده کنند و لیستی از راه حلهای ممکن را بر روی هارد دیسک دستگاه استخراج ذخیره میکند.
هرچه هارد دیسک بزرگتر باشد، مقادیر راه حل بیشتری را میتواند روی خود ذخیره کند که این شانس بیشتری برای یک ماینر برای مطابقت با هش مورد نیاز از لیست خود ایجاد میکند. به این ترتیب شانس بیشتری برای برنده شدن پاداش ماینینگ ایجاد خواهد شد. اما در نظر داشته باشید که برای استفاده از این مکانیزم باید هزینه زیادی برای هارد درایو صرف کنید.
در این مقاله به آموزش مفاهیم ابتدایی ارز دیجیتال و تاریخچه آن و همچنین در مورد پشتوانه ارزهای دیجیتال صحبت شد و پس از آن به آموزش ثبت نام در صرافی ارز دیجیتال و همچنین نحوه خرید و فروش آن پرداخته شد و در انتها به بررسی مفاهیم بلاکچین و انواع مکانیزم های شبکه بلاکچین پرداخته شد. با مطالعه این مقاله میتوانید اطلاعات جامع و مفیدی در خصوص ارزهای دیجیتال کسب کنید.
آکادمی آرتامن در بستر این وب سایت دوره های آموزش ترید ارز دیجیتال، پرایس اکشن ، اسمارت مانی و فارکس را در بالاترین سطح برای تمام کاربران خود فراهم می کند.
پسرم 15 سالش هست . به نظرتون به بچم آموزش های ترید رو فراهم کنم براش؟؟
سلام اقای ایمانی . ممنون بابت زحماتتون . یه سوال داشتم . میخواستم بدونم ارز دیجیتال مخصوصا بیتکوین میتونه به عنوان گشتوانه سرمایه باشه برای چندین سال آینده؟؟